Onthaalbedienden Sabine en Gwen vertellen je meer over hun job op de dienst spoedgevallen
Sabine en Gwen zijn onthaalbedienden op de dienst spoedgevallen. Ze vertellen je graag meer over de inhoud van hun job.
Als administratieve medewerkers op de dienst spoedgevallen onthalen we de spoedpatiënten. Dat wil zeggen dat we ze verwelkomen, vragen waarom ze er zijn en hen inschrijven. Op die manier kunnen we hen zo efficiënt en zo snel mogelijk verder helpen.
Daarnaast krijgen we tussendoor heel wat telefoonoproepen: van patiënten, huisartsen, familie, alsook van de 112-noodcentrale indien er een ziekenwagen of mug dient uitgestuurd te worden. We zoeken bovendien bedden voor de patiënten die worden opgenomen. Evenzeer zijn we na de openingsuren van de dienst onthaal en telefonie het aanspreekpunt van het ziekenhuis aan de telefooncentrale.
Dat is heel wat, maar dat zorgt voor een boeiende afwisseling en veel uitdaging. Elke dag is dus anders, wat maakt dat we het enorm graag doen. Je komt ’s ochtends, ’s middags of ’s avonds aan en je weet niet hoe je shift eruit zal zien. Elke dag is een nieuwe dag met nieuwe uitdagingen.
Gelukkig hebben we een erg sterk team dat altijd voor elkaar klaar staat. Het klopt dat we heel wat verantwoordelijkheid hebben, maar die verantwoordelijkheid delen we met z’n allen. Je kan altijd overleggen met je collega’s, van verpleegkundige tot arts, en iedereen staat achter je als onthaalbediende.
Verder is onze job een heel sociale job. We hebben veel contact met verschillende mensen en dus ook persoonlijkheden. Daarbij vinden we het heel belangrijk om de patiënt op een menselijke manier te ondersteunen. Dat kan door een kop koffie te brengen naar het gesprekslokaal of door een babbeltje waarmee we de patiënt kunnen geruststellen.
“Als er een kind wenend en in paniek binnenkomt en ik kan het troosten en doen stoppen met wenen voordat het naar de dokter gaat, dan geeft me dat enorm veel voldoening. Dat maakt ook de job van de dokter gemakkelijker.” - Sabine
De dankbaarheid die je hier krijgt is ongelofelijk en komt van alle kanten: van patiënten, familie, verpleegkundigen, artsen, … Tegelijk zijn we evengoed een eerste aanspreekpunt, wat het minder leuk maakt als mensen lang moeten wachten of niet tevreden zijn. Maar wanneer we dan toch een ‘bedankt’ krijgen achteraf, is dat het allemaal waard geweest.